رابطه میان فردی با فرزند

به گزارش قاب خبر: برقراری رابطه‌ مثبت با کودک یا نوجوان از اصول اولیه  فرزندپروری است. در بستر رابطه‌ مثبت است که می توان سایر روش های فرزندپروری را بکار گرفت. برقراری رابطه‌ مثبت عبارتست است از ایجاد فضایی که در آن بین مراقب و کودک احساس ایمنی، دوست داشته شدن و پذیرش وجود دارد و جنبه‌های مثبت رفتار کودک مورد توجه قرار می‌گیرد.

برقراری ارتباط:
برقرای ارتباط به معنی انتقال پیام و تعامل مشترک بین والد و کودک است. برقراری ارتباط با کودک به محیطی امن و فضائی مناسب برای گفت وگو نیاز دارد. در بسیاری از مواقع انتقال پیام‌ها بین والد و کودک بخوبی انجام نمی‌شود و یا اینکه یک ارتباط یک سویه برقرار است.

در مورد نحوه ی برقراری ارتباط با فرزندان به این نکات توجه کنید:

۱٫ احترام گذاشتن:
• طوری با کودک حرف بزنید که دوست دارید او با شما آنگونه حرف بزند.

• از غر زدن، مسخره کردن، تحقیر کردن کودک، متهم کردن اجتناب کنید.

• قضاوت زودهنگام نکنید.

• از کودک خرده نگیرید و خطاهای جزئی را نادیده بگیرید.

۲٫ اختصاص دادن زمان‌هایی مکرر، کوتاه مدت و با کیفیت برای تعامل با کودک.

۳٫ به صحبت‌های کودک خود توجه کنید.

۴٫ در برابر کودک به تندی واکنش نشان ندهید.

۵٫ به او نشان دهید که دوست داشتنی است.

۶٫ برای برقراری ارتباط با کودک خود بازی کنید:

تأیید و تشویق رفتارهای مثبت:
کودکان به تأیید و توجه نیاز دارند. وقتی کودکان تشویق و توجه مثبت در برابر رفتار مناسب شان دریافت می کنند میزان همکاری شان بیشتر شده و کنترل آنها بسیار آسان تر می گردد. از طرف دیگر احتمال وقوع دوباره آن رفتار افزایش می یابد.

انواع تقویت کننده های مثبت عبارتند از:
۱- احساس غرور و افتخار درونی: این حس را می توان از طریق ابراز حس افتخار و غرور شخصی خود نسبت به رفتار خوب کودک به وی منتقل نمود.

۲- ارایه ی توجه مثبت به صورت کلامی و غیر کلامی.

۳- امتیاز دادن به کودک و پاداش های اجتماعی مثل رفتن به پارک و سینما، کمک در تهیه دسر یا غذا.

۴- پاداش های عینی مثل جایزه ها، برچسب ها، اسباب بازی، خوراکی های خاص.

در مورد نحوه تشویق به نکات زیر توجه کنید:
– تشویق باید متناسب با رفتار باشد: برای رفتارهای روزمره از تأیید کلامی یا غیر کلامی استفاده کنید و پاداش های مادی را برای رفتارهای برجسته تر و مهمتر به کار ببرید.

– تشویق باید متناسب با موقعیت باشد: اگر کودک در جمع دوستانش در حال بازی است و ممکن است از تحسین شدن خجالت بکشد، تأیید غیر کلامی به کار ببرید.

– به رفتارهای مثبت کودک توجه کنید: رفتار مثبت را با لبخند و تکان سر، تأیید کنید.
– در تحسین افراط نکنید: اگر بیش از حد کودک را تحسین کنید فکر می کند وظیفه دارد دیگران را خوشحال کند و این تنها راه ارزشمند بودن است؛ یاد می گیرد زیاد تحسین بخواهد و اگر تحسین نشود درباره ارزشمند بودن خود به شک می افتد؛ و یا اینکه فکر می کند تحسین نشدن بمعنی مورد انتقاد قرار گرفتن است.

منبع “الفبای تربیت” تالیف سعید طهماسبی و مهدی حسنوند.