یادداشتی به قلم ناصر غلامی هوجقان:

عدم رأی در مورد مهریه ۱۴ سکه و بازگشت ۱۱۰ سکه

تصویب عدم رأی در موضوع مهریه ۱۴ سکه و بازگشت به ۱۱۰ سکه، موضوعی است که به وضوح نشان‌دهنده‌ی عدم درک واقعی از شرایط اقتصادی و اجتماعی جوانان امروز کشور ماست. این تغییرات نه تنها بر وضعیت روانی جوانان تأثیرگذار است، بلکه می‌تواند به طور جدی نگاه آن‌ها به ازدواج را تحت‌الشعاع قرار دهد.

با تورمی که در کشور حاکم است و افزایش هزینه‌های زندگی، به هیچ‌وجه نمی‌توان انتظار داشت جوانان با کمال میل و رغبت به سمت ازدواج پیش بروند. در واقع، این تصمیم نه تنها به عنوان ابزاری برای ایجاد تمکین در برابر مردان عمل خواهد کرد، بلکه به نوعی مانع از شکل‌گیری خانواده‌های جدید نیز خواهد شد.

در جامعه‌ای که در آن هزینه‌های زندگی روز به روز افزایش می‌یابد، تأمین ۱۱۴ سکه مهریه نه تنها برای بسیاری از مردان غیرممکن است، بلکه ممکن است به کلافگی و استرس‌های بیشتری نیز منجر شود. جوانان به دنبال تشکیل زندگی مشترک باید به فکر آینده خود و چالش‌های ناشی از این تصمیم باشند و این موضوع می‌تواند به افزایش آمار بدهکاران مهریه و تنش‌های اجتماعی در پی داشته باشد.

متأسفانه، با توجه به این شرایط، زندان‌ها مجدداً پر از بدهکاران مهریه خواهد شد و عواقب ناگواری برای جوانان در پی خواهد داشت. باید در نظر داشت که این سیاست‌ها به جای حل مشکلات، تنها به تعمیق آن‌ها منجر خواهد شد و بنابراین نیاز است مسئولان با دقت بیشتری به این موضوع نگاه کنند و راهکارهایی متناسب با واقعیت‌های موجود پیشنهاد دهند.

در پایان، امیدوارم که تصمیم‌گیرندگان به جای تصویب چنین قوانین و رویه‌هایی که آسیب‌های اجتماعی بیشتری را ایجاد می‌کند، به فکر تسهیل ازدواج و بهبود شرایط برای جوانان باشند. فقط در این صورت است که می‌توانیم شاهد کاهش مشکلات و چالش‌های کنونی در این زمینه باشیم.