ایجاد اشتغال بانوی جهادگر برای ۶۰ نفر در مناطق محروم

سید ساره موسوی، بانوی جهادگر دورودی است که دغدغه اشتغال زنان بی سرپرست و بدسرپرست را در سر داشت حالا با راه‌اندازی چندین کارگاه برای حدود ۶۰ نفر از آنها شغل ایجاد کرده است.

سید ساره موسوی، از نوجوانی به واسطه علاقه و فعالیت خانواده در کارهای خیر سمت فعالیت‌های جهادی می‌رود.او سال ۱۳۸۰ به حوزه بسیج خواهران ورود می‌کند، اما به دلیل علاقه به سمت اردوهای جهادی و کارهای عمرانی می‌رود و سال‌ها در این عرصه فعالیت می‌کند.این بانوی جهادگر دورودی که دغدغه اشتغال زنان بی سرپرست و بدسرپرست را در سر داشت با راه‌اندازی چندین کارگاه برای حدود ۶۰ نفر شغل ایجاد می‌کند.

با این بانوی جهادگر گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.شما ظاهراً از روزگار نوجوانی در حوزه جهادی فعالیت داشتید؟بله، سال ۱۳۸۰ به حوزه بسیج خواهران ورود کردم، اما به دلیل علاقه به سمت اردوهای جهادی و کارهای عمرانی می‌رود و سال‌ها در این عرصه فعالیت کردم.سال ۹۷ گروه جهادی با نام عصر انتظار را ثبت و فعالیت خود را شروع می‌کند، اسم گروه را به این دلیل عصر انتظار انتخاب کردم که زمینه سازی برای فرج امام زمان باشد.

اولویت شما در گروه جهادی چیست، یعنی بیشتر چه موضوعی را دنبال می‌کنید؟ وقتی گروه جهادی را تشکیل دادم با توجه به مشکلات اقتصادی مردم و دغدغه اشتغال تصمیم گرفتم ایجاد شغل برای زنان سرپرست و بدسرپرست را پیگیری کنم. در واقع به دنبال این بودم که به جامعه هدفم ماهیگیری را یاد بدهم نه اینکه به او ماهی بدهم، ببینید کمک مومنانه خوب است اما دردی از خانواده‌ای که هیچ درآمدی ندارد دوا نمی‌کند، بنابراین هدف و اولویت من ایجاد شغل پایدار برای آنها بود.

چطور به جامعه هدف خود کمک می‌کنید؟یک صندوق قرض الحسنه مردم یار را با عضویت گروه جهادی که ۲۰ نفر متشکل از ۲۰ نفر بود راه‌اندازی کردم، بعد از مدتی کارآفرینان، خیرین و مدیران هم عضو صندوق شدند.

کار این صندوق قرض الحسنه چه بود، کمی توضیح می‌دهید؟ابتدای کار با استفاده از ظرفیت صندوق قرض‌الحسنه مشکلات افراد را با پرداخت تسهیلات برطرف می‌کردیم به عنوان مثال یک نفر چرخ خیاطی‌اش مشکل داشت یک نفر برای باغداری به تسهیلات نیاز داشت.

شما کارگاه تولیدی هم راه‌اندازی کردید؟بله، بعد از مدتی به فکر افتادم که با استفاده از ظرفیت صندوق قرض‌الحسنه کارگاه‌های تولیدی برای ایجاد اشتغال راه‌اندازی کنم.

یعنی همین خیرین و کارآفرینان عضو صندوق کارگاه‌ها را راه اندازی کردند؟دقیقا، شرط پرداخت تسهیلات به کارآفرینان این است که برای دو نفر شغل ایجاد کنند، اما برای راه‌اندازی نیاز به آموزش هم داشتیم، بر همین اساس با فنی حرفه‌ای یک تفاهم نامه مبنی بر آموزش رایگان افراد کم برخوردار در مناطق محروم منعقد کردیم.

چند کارگاه را تاکنون راه‌اندازی کردید؟ظرف این سه سال ۵ کارگاه پوشاک، فرش و گلیم راه‌اندازی کردیم و زنان بی سرپرست و بد سرپرست پس از آموزش رایگان جذب این کارگاه‌ها شدند.کار دیگری هم که انجام دادیم این بود که افرادی که آموزش رایگان دیده‌اند تسهیلات اشتغالزایی ارزان قیمت به آنها پرداخت کردیم و این افراد برای خودشان توانسته‌اند شغلی دست و پا کنند و درآمدی داشته باشند.

یعنی شما ظرف این مدت برای چند نفر شغل ایجاد کردید؟راستش را بخواهید برای بیش از ۶۰ نفر زن بی سرپرست و بدسرپرست شغل ایجاد کرده‌ایم، اما ۲۵ نفر از آنها افرادی هستند که همین الان شما سراغشان بروید برای خودشان درآمدی دارند.

جامعه هدف‌تان را چگونه شناسایی می‌کنید؟جامه هدف من زنان بی سرپرست و بدسرپرست و صرفا مناطق محروم است، چون هدف‌ من خدمت رسانی به مردمی است که به هر دلیل با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند.

کار در گروه جهادی سخت است باید از خودت و گاهی از خانواده‌ات هم بگذری، درست است؟من در خانواده‌ای بزرگ شدم که با وجود متوسط بودن وضعیت مالی اما همواره در کارهای خیر سهیم بوده‌اند و فعالیت‌های جهادی هم داشته‌اند و همین باعث شد من به این سمت بروم.قطعا هر کاری سختی خودش را دارد، اما باور کنید تنها چیزی که من را خسته نمی‌کند کار جهادی است شب و روز هم ندارم، فعالیت من در گروه جهادی به زندگی‌ام خیر و برکت داده است.

چه حسی دارید از اینکه با کمک شما برای یک نفر شغل ایجاد می‌شود و به اصطلاح برای خودش درآمدی کسب می‌کند؟نمی‌دانید وقتی گره از کار یک نفر باز می‌کنی چه حس و حالی دارد، یادم می‌آید دو سال پیش یک خانمی جوان که همسرش معتاد بود.

و پنج فرزند هم داشت به من مراجعه کرد و گفت: کمک معیشتی و مومنانه از شما نمی‌خواهم بلکه می‌خواهم برای خودم شغلی دست و پا کنم تقاضای من از شما تهیه «مشک برقی» است که بتوانم با تولید لبنیات درآمدی داشته باشم.ما به جای یک مشک دو مشک برقی و یخچال برایش تهیه کردیم و حالا برای خودش یکی از بهترین تولید کنندگان لبنیات شده و از همین طریق روزگار می‌گذارند.
وقتی رضایت را در چشمانش دیدم وجدانم آرام شد و با خود گفتم تا توان دارم در این عرصه می‌مانم تمام تلاشم را می‌کنم که برای زنان بی سرپرست و بد سرپرست شغلی ایجاد کنم.