خشکیدگی کامل کشکان

مدیر مطالعات شرکت آب منطقه‌ای لرستان گفت: کاهش و تغییر الگوی بارش‌های سال زراعی جاری موجب افت شدید منابع زیرزمینی و کاهش ۶۶ درصدی آبدهی رودخانه‌های استان شده به نحوی که برخی رودخانه ها مانند «کشکان» پلدختر که عامل سیل بی سابقه سال ۹۸ بودند به طور کامل خشک شده اند.

به گزارش قاب خبر: مظفر زیودار تصریح کرد: متوسط دبی اندازه‌گیری شده رودخانه‌های استان در مردادماه سال آبی جاری حدود ۰.۴ مترمکعب بر ثانیه بوده که نسبت به مرداد سال گذشته حدود ۶۶ درصد و نسبت به متوسط بلندمدت مرداد حدود ۸۱ درصد کاهش نشان می‌دهد.

وی با بیان اینکه لرستان در حوضه آبریز رودخانه‌های کرخه و کارون بزرگ واقع شده است، گفت: در حوضه آبریز کرخه، متوسط بارش در بازه زمانی مهر تا ۳۱ مرداد ۱۴۰۴ معادل، ۳۷۲ میلی‌متر بوده که نسبت به سال آبی گذشته ۴۳ درصد و نسبت به بلندمدت ۳۳ درصد کاهش داشته است.

زیودار عنوان کرد: در حوضه آبریز کارون بزرگ نیز متوسط بارش ۵۱۸ میلی‌متر گزارش شده که در مقایسه با سال آبی گذشته و میانگین بلندمدت هر دو حدود ۲۱ درصد کاهش دارد.

معاون شرکت آب منطقه ای لرستان گفت: کمترین حجم بارندگی‌ها به ترتیب در محدوده‌های مطالعاتی کوهدشت، رومشکان و پلدختر رخ داده و بیشترین بارش در محدوده انوج ثبت شده که کاهش بارش و تغییر شکل توزیع آن در سال آبی جاری تاثیر مستقیم بر منابع آب زیرزمینی و آبدهی رودخانه‌ها داشته است.

زیودار ادامه داد: در حوضه کرخه از تلاقی سیمره و کشکان در جنوب پلدختر، متوسط دبی سرشاخه‌ها مرداد سال آبی جاری حدود ۰.۲ مترمکعب بر ثانیه بوده که نسبت به مرداد سال قبل حدود ۸۹ درصد و نسبت به متوسط بلندمدت حدود ۹۴ درصد کاهش داشته است.

وی گفت: دبی رودخانه کشکان در محل پلدختر نیز مرداد امسال کاملا خشک گزارش شده است. در حوضه کارون بزرگ از تلاقی بختیاری و سزار، متوسط دبی سرشاخه‌ها طی مرداد حدود ۰.۷ مترمکعب بر ثانیه بوده که نسبت به مرداد پارسال حدود ۲۹ درصد و نسبت به میانگین بلندمدت حدود ۶۰ درصد کاهش نشان می دهد

زیودار اضافه کرد: رودخانه تیره در دورود با دبی حدود ۰.۷ مترمکعب بر ثانیه نسبت به سال گذشته تقریبا ثابت مانده اما نسبت به بلندمدت حدود ۶۹ درصد کاهش داشته و رودخانه ماربره نیز با دبی حدود یک مترمکعب بر ثانیه نسبت به بلندمدت حدود ۶۵ درصد کاهش یافته است.

معاون شرکت آب منطقه ای لرستان اظهار کرد: کاهش شدید دبی رودخانه‌ها و خشک شدن بخشی از آنها می‌تواند تامین آب شرب، کشاورزی و صنعت را تهدید کند و خطر خشکسالی گسترده را افزایش دهد بنابراین مدیریت مصرف آب، کنترل برداشت از سفره‌های زیرزمینی و اصلاح الگوی کشت ضروری می باشد.